Het afgelopen jaar hebben heel veel mensen onverwacht afscheid moeten nemen van één of zelfs meerdere geliefden. Bovendien was er vaak niet de mogelijkheid om deze mensen het mooie, waardige afscheid te geven dat ze verdienden.
Iedereen herdenkt de overledenen op zijn eigen manier. Sommigen gaan naar het kerkhof om een bloemetje op de grafsteen te plaatsen of wonen een eucharistieviering bij. Anderen zoeken dan weer het gezelschap op van familieleden of vrienden om herinneringen op te halen. Ook in deze tradities zullen we waarschijnlijk niet dezelfde troost en gemoedsrust vinden als de vorige jaren. De mondmaskers en anderhalve meters blijven immers prominent aanwezig en confronteren ons voortdurend met de harde realiteit.
Eén oude Allerheiligentraditie kunnen we echter in ere houden. We kunnen een kaarsje branden voor onze geliefde overledenen. Geen kerstversiering of flikkerende neonlichtjes. Nee, één simpel kaarsje om ons te herinneren aan wat onze overledenen voor ons betekenen. Een lichtpuntje in donkere dagen, een vlammetje dat blijft flakkeren en warmte en geborgenheid biedt…net zoals de duizenden zorgverleners tijdens deze pandemie.
Andantino draagt onderstaand lied op aan iedereen die nood heeft aan troost, begrip en steun in deze moeilijke tijden.
Hartverwarmend, hoe mooi zou het vandaag in de kerk geklonken hebben!
Bedankt voor het doorsturen, en een zalige hoogdag an iedereen!.. agnes
Mooi, mooi!! Dank jullie wel. We missen jullie optredens.
Warme groet, Lily